Op verzoek van Ahmed Marcouch hield ik het Arnhemse jeugdbeleid tegen het licht. Ik zie daar een geslaagde combinatie van perspectief bieden en grenzen stellen – nog volop in ontwikkeling. Dit is wat criminaliteitspreventie kan zijn: dicht bij jongeren en in netwerkverband. Ik formuleer de potentie van het pedagogisch programma in Arnhem als volgt: Rond een warme relatie met jongeren een ondersteunend netwerk vormen dat zicht geeft op een positieve toekomst en weerbaar maakt tegen negatieve verleidingen.

Dat betekent enerzijds oog hebben voor de problemen, behoeften en mogelijkheden van concrete jongeren, anderzijds het opbouwen van een netwerkstructuur van begeleiding, maatregelen, interventies en organisaties. Dat moet gewild worden en men moet zich er een voorstelling bij kunnen maken. Voor een warme relatie blijken vaak informele verhoudingen, directe betrokkenheid en een zorgzame houding van belang. Maar deze relatie blijft steken in goede bedoelingen als ze niet onderdeel wordt van een structurele, bredere inzet.

Iedereen weet: ‘it takes a community to raise a child’. Maar wat als er geen community is? Dan moet je die bouwen vanuit een gedreven professioneel netwerk: It takes a network … 220325 Essay Arnhem – definitief